[Figaro Pasquale Capone, 7Kb]

de echte herenhaarverzorger van haar en ziel

Pasquale legt de schaar neer

Uit: KappersNieuws 9, september 1997

[14Kb]
foto: Liselore Kanting

Barbier Pasquale showt hier DE manier om een schaar vast te houden, losjes en niet te ver over de vingers geschoven.

Een opvolger is er nog niet in de Amsterdamse Begijnesteeg. Menig klant moet er ook niet aan denken dat hij barbier Pasquale zou moeten missen. Maar toch, het is waar, Pasquale wil met pensioen en zoekt een geschikte opvolger. Daarom hier tien vragen aan de nestor in het herenvak. Nou het nog kan ...

Welke elementen in het kappersvak zouden wat u betreft voor verbetering in aanmerking komen?

Vakmanschap, vakmanschap en nog eens vakmanschap. Het vak dreigt te veel eenheidsworst te worden. Het ambacht is opgeofferd aan het à la minutekapsel, we zijn fast food kappers geworden. Maar dat geldt niet alleen voor de kapper, want ook andere ambachten zijn aan het uitsterven. Ik heb het al zo vaak gezegd: een maatschappij zonder ambachten is een maatschappij zonder ziel.

Wat is uw grootste liefde naast het kappersvak?

Pinokkio. Hij is voor mij het symbool van de drijfveren van de jeugd. Vol overmoed, tegendraads en altijd met nieuwe ideeën. De frisse wind die we nodig hebben om geïnspireerd te blijven. Zijn vader staat voor de gevestigde orde, de vaststaande waarden en normen, die Pinokkio geregeld aan zijn laars lapt. Waardoor hij natuurlijk in de problemen komt en zijn redding weer moet zoeken bij zijn vader, bij de beproefde uitgangspunten.

Wat is uw definitie van professionaliteit?

Niet alleen bezig zijn met het haar maar met de mens. De kapperswereld kent mijn credo "Haren zijn de antennes van de ziel". De klant wil meer dan alleen knippen en scheren. De klant wil aandacht en heeft daar best een goed tarief voor over.

Wat betekent automatisering volgens u voor het vak?

In mijn salon wil ik geen registratie van uren, materialen en geld. Ik heb een vertrouwensbasis met mijn klanten. Zo sterk zelfs dat er soms een blanco Eurocheque voorzien van handtekening in mijn geldla belandt. Dat wil niet zeggen dat automatisering niet zinvol zou kunnen zijn. Wie met mij daarover van gedachten wil wisselen, kan mij vinden op Internet: http://pasquale.home.ml.org/ (NB: er staat werkelijk ml in dit adres, geen nl!)

-> LET OP: BOVENSTAAND INTERNET-ADRES IS NIET JUIST MEER!

Wat wil de klant, denkt u?

Aandacht, deskundigheid, professionaliteit. Het ambacht! De klant ziet in de kapper de deskundige, de adviseur. De kapper zou er op vooruitgaan als hij zichzelf ook zo zag.

Waar haalt u uw energie vandaan en hoe raakt u de stress van alledag kwijt?

Ik heb geen stress. Hier komen vrienden, geen klanten, en die geven me energie!

Als u een kappersopleiding in elkaar mocht zetten, welke elementen vindt u dan belangrijk?

De nadruk ligt veel te veel op het theoretische deel. Praktijkervaring is veel belangrijker. Daar worden jonge kappers weerbaarder en creatiever van.

Heeft u een "gouden tip" voor de omgang met personeel?

Heb niet alleen meer aandacht voor die klant, maar ook voor het personeel. Kappers zijn veel te veel bezig met productie, met stress en hebben geen tijd voor het personeel. Praktijkervaring is zo belangrijk, maar dat moet worden ondersteund door de opbouwende kritiek van de ervaren patroon. De kapper zou zich meer als een echte patroon moeten opstellen, zoals vroeger bij ambachtelijke gilden gebruikelijk was.

De kappersbranche staat behoorlijk onder druk; hoe kan de herensalon zich daar tegen wapenen?

Wat mij verbaast is dat er in verzorgende instellingen wel dameskappers zijn te vinden, maar vrijwel geen herenkappers. Alsof zieke of bejaarde mannen geen behoefte zouden hebben aan verzorging! Het zou een goed plan zijn om ruimtes te creëren in kinder- en verpleegtehuizen, bejaarden- en ziekenhuizen. Denk ook eens na over moderne kantoorwijken en bedrijfs- en industriegebieden!

Na een leven lang in het vak staat u op het punt de schaar neer te leggen. Waarom heeft u eigenlijk ooit voor het kappersvak gekozen?

Vanwege het intensieve contact met de mensen, vanwege de educatieve wisselwerking tussen mensen. Dat ik als 17-jarige Visconti mocht verzorgen, heeft enorm veel voor mij betekend. Ouderen hebben een educatieve waarde voor jongeren. Jongeren houden ouderen geestdriftig. Bovendien vind ik dat je als oudere de plicht hebt jongeren te steunen, op te voeden. Waarbij het niet uitmaakt of je kapper bent of klant.


navigatie