de echte herenhaarverzorger van haar en ziel

Regel=Regel

Barbier Pasquale worstelt met zijn erfenis en de gemeente Amsterdam

Uit: Volkskrant, 21 november 2007
Elsbeth Stoker

Barbier Pasquale aan het werk. Foto Eric Ruys

Het vak van de barbier draait om vertrouwen, zegt Pasquale terwijl hij Regel=regel een scheermes op de keel zet. ‘Zou jij je laten scheren door iemand die je niet vertrouwt?’, vraagt de 72-jarige barbier.

De van oorsprong Italiaanse ‘haarbeeldhouwer’ staat in zijn werkplaats in de Amsterdamse Begijnensteeg. Overal staan espressoglaasjes, flesjes met tonicwater en scheerkwasten. Een aria van Marco del Monaco klinkt uit de stereo. ‘Een man hoort immer elegant te zijn. Goed verzorgd haar is net als een gestreken overhemd. Dan pas zegt een vrouw: wat een mooie man’, zegt de herenkapper met zijn Italiaanse accent.

Pasquale woelt met zijn handen door het haar van Jan. Deze bevriende arts kwam alleen maar even binnen voor een praatje, maar is binnen enkele minuten door de barbier naar de kappersstoel gedirigeerd. ‘Ik knip hem niet, maar verfris hem’, legt hij uit. Met een neushaartrimmer verwijdert hij Jans neusharen. ‘Het is niet fijn voor een vrouw om met een man met prikkende neusharen te zoenen.’

Hoe lang de 72-jarige doorgaat weet hij niet. ‘Ik heb vorig jaar twee kankers overleefd: long- en lymfeklierkanker. Ik had mijn rouwkaarten al klaar’, zegt hij terwijl hij een kaartje met een doodskist en vrolijk drinkende mensen toont. ‘Dat ik nog leef, is een wonder en het liefst sterf ik in de kappersstoel’, vervolgt hij.

Tot die tijd wil hij werklozen of jongeren begeleiden tijdens een leerwerkstage en hen het vak leren. ‘Dat is mijn erfenis. Ik ben een van de laatste barbiers en hopelijk vind ik een opvolger.’ Eenvoudig blijkt dat niet en daarom vraagt de bejaarde barbier Regel=regel om hulp.

Sinds kort heeft Pasquale contact met de werkloze Joseph Koleh (50). Sinds 25 jaar woont deze Palestijn in Nederland. In 1986 haalde Koleh zijn kappersdiploma. Het vinden van een baan ging maar moeizaam. Koleh moest het hebben van tijdelijke klussen, een Melkertbaan en uitkeringen.

Sinds dit najaar ontvangt Koleh een bijstandsuitkering van de gemeente Amsterdam. ‘Ik wil graag een leerwerkplek bij Pasquale met behoud van uitkering. Hij kan me verder trainen in de kunst van het scheren en hopelijk kan ik er volgend jaar mijn eigen geld mee verdienen.’

Het probleem: Pasquale moet een verklaring opstellen waarin staat wat Koleh komt leren. Onzin, oordeelt de barbier. ‘Dat is de verkeerde manier. Ik bied de gemeente mijn diensten aan. Ze moeten naar mij komen.’

Wat ons betreft is die leerwerkplek prima, reageert de woordvoerder van de sociale dienst. ‘Maar die verklaring met duidelijke afspraken moet er komen. Dat lijkt me niet zo lastig.’

Ze moeten bij mij langs komen, herhaalt Pasquale. ‘Het is een man van principes’, voegt Koleh toe. ‘Is dit het probleem?’, besluit de woordvoerder. ‘Ik ga wel langs.’

Ook tegen regels aan gelopen?
regel=regel@volkskrant.nl

navigatie